بهینه‌سازی طراحی گازگیر لجن UASB به‌منظور افزایش سرعت در بستر لجن بدون تغییر سرعت در ناحیه‌ی زلال‌سازی

با توجه به این که کلید اصلی در فرایندUASB وجود گرانول است، حفظ آن‌ها در حین بهره‌برداری، از اولویت‌های بهبود کارایی این سیستم‌ها می‌باشد که از طریق بهینه‌سازی طراحی گازگیر قابل انجام است. در طرح پیشنهادی، گازگیر از مخلوط لجن‌آب و گاز پر شده و قسمتی از مسیر جریان رو به بالا به مخزن مجاور عمود بر گازگیرهای واکنشگر منحرف می‌شود. در این مخزن، گاز از لجن‌آب جدا شده، لجن مرغوب ته‌نشین و به واکنشگر بازگشته و لجن نامرغوب به پمپ‌خانه اصلی ارسال و همراه فاضلاب تغذیه به کف واکنشگر برگردانده می‌شود. در طرح بهینه‌شده می‌توان سرعت در بستر لجن را بدون تغییر در سرعت ناحیه‌ی زلال‌سازی در بالای گازگیر زیاد نمود. همچنین افزایش سرعت لجن‌آب در زیر گازگیر از صفر به حدودٓ۳۸ متر بر ساعت احتمال جداسازی گاز از لجن را به‌شدت افزایش خواهد داد. به‌این طریق نه‌تنها جداسازی گاز از لجن بهتر می‌شود بلکه افزایش سرعت رو به بالا باعث افزایش تماس بین لجن و فاضلاب شده و عملکرد سیستم بهبود می‌یابد. از دیگر مزایای فنی و اقتصادی طرح پیشنهادی، حذف سیستم لوله‌کشی جمع‌آوری گاز، عدم ضرورت وجود آویز و بازوهای نگه‌دارنده‌ی گازگیر در داخل واکنشگر، امکان ساخت گازگیر بزرگ‌تر و کاهش اتلاف سطح ناشی از هم‌پوشانی، سادگی دسترسی به داخل واکنشگر از فاصله‌ی بین گازگیرها برای امور تعمیر و نگه‌داری، و کاهش ارتفاع مورد نیاز در محفظه‌ی تنظیم فشار و تله شعله می‌باشد.